Historie

De geschiedenis

Tijdens de Frans-Duitse oorlog (1870-1871) was het Nederlandse Leger gemobiliseerd en waren de forten en vestingen volledig bemand, o.a. door afdelingen van de Vestingartillerie. De forten, waaronder de forten van de Hollandse Waterlinie, waren nog bewapend met de gladloopse, bronzen of gietijzeren voorlaadkanonnen. Deze forten waren door het moderne Duitse achterlaadgeschut niet langer bestand tegen de werking van de granaten. Het was dus noodzakelijk het Nederlandse verdedigingsstelsel aan te passen.

Om het Nederlandse vestingstelsel te moderniseren nam men een aantal maatregelen. Om deze te realiseren werd de Vestingswet van 1874 aangenomen. Ingevolge deze wet werden de forten voorzien van bomvrije kazernes voor de manschappen. Aardewallen werden verzwaard en men bouwde nieuwe forten. In het kader van de Vestingwet werd ook besloten dat er een aantal kustverdedingsforten gebouwd moesten worden. Deze forten moesten in samenwerking met de marine onze zeegaten verdedigen. De forten en oorlogsschepen waren noodzakelijk voor de verdediging van een aantal nieuw aangelegde, en aan te leggen, vaarwegen waaronder: – Het Noord Hollands Kanaal (1825) – De Nieuwe Rotterdamsche Waterweg (1872) – Het Noordzee Kanaal (1876)

Deze belangrijke vaarwegen en de strategisch belangrijke zeehavens, moesten beschermd worden door forten die met zwaar kustgeschut waren uitgerust. Wegens revolutionaire ontwikkeling van de bewapening en bepantsering, besloot men om deze forten als zgn, Pantserforten te bouwen. Deze Kustverdedigingsforten waren:

Het Doel

Toen in 1872 de Nieuwe Waterweg gereed gekomen was, beschikte de haven van Rotterdam over een korte en open verbinding met de Noordzee. Door deze verbinding nam ook de strategische Waarde van de Rotterdamse haven voor het achterland toe.

Mede hierdoor was het noodzakelijk om de Maasmond te beschermen tegen een vijandelijke vloot die een doorvaart naar Rotterdam zou willen forceren, of tegen een vijandelijke vloot die landingstroepen op het strand nabij de Maasmonding zou afzetten, om op deze wijze de controle over dit vaarwater te krijgen. Daarom ontwierp men een Pantserfort met zwaar kustgeschut, welke verder moest dragen dan het geschut op de toenmalige oorlogsschepen.Deze oorlogsschepen zouden dan tijdens een aanval binnen het bereik van het kustgeschut komen,zodat men ze tot zinken kon brengen.